| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Czym dla Ciebie jestem?
Niewidzialnym gestem?
Śpiewem ptaka rano?
Twoją ukochaną?
Czym dla Ciebie jestem?
Początkiem i kresem?
Smutkiem i radością?
Jedyną miłością?
Czym dla Ciebie jestem?
Ciepłym letnim deszczem?
Słońcem na Twym niebie?
Czymś dobrym dla Ciebie?
dziwny wiersz, prawda? to ja go napisałam, dla niego...
"Poczułam czarną dziurę w sobie, jakbym zapadała się do środka. Nieuchronne spadanie i bezsilność. Obezwładniają ,
pozbawiają ochoty na zrobienie najmniejszego ruchu." święte słowa. Teraz właśnie to odczuwam. Znalazłam się w sytuacji, bez wyjścia, na to co się dzieje nie mam
najmniejszego wpływu. Wciąż czekam i tęsknię, chciałabym inaczej, ale się nie da. Cholerna bezsilność. Nic nie wypala.
Czekam...czekam...czekam...już 37 dni. Ta okropna męczarnia. Za 5 dni moje urodziny, nie chcę prezentów, nie chę życzeń,
nie chcę słów, które i tak do mnie nie trafią, chcę tylko ciebie tomaszku, tylko ciebie... Żebyś był, żebym mogła na cebie patrzeć i wiedzieć że to nie sen.
Chciałabym żebyś to poczuł.